Ορισμός

Ο ηπατοκυτταρικός καρκίνος (HCC) είναι ο πιο συχνός πρωτοπαθής καρκίνος του ήπατος, που προκύπτει από τα ηπατοκύτταρα. Είναι συχνότερος σε άτομα με χρόνια ηπατική νόσο, όπως η κίρρωση και η χρόνια ηπατίτιδα.

Παθογένεση

Η ανάπτυξη του HCC συνδέεται με μακροχρόνια ηπατική βλάβη που προκαλείται από:

• Ιογενείς λοιμώξεις: Χρόνια ηπατίτιδα B και C.
• Αλκοολική ηπατική νόσο: Η μακροχρόνια κατανάλωση αλκοόλ είναι σημαντικός παράγοντας κινδύνου.
• Μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα (NASH): Συνδέεται με την παχυσαρκία και τον διαβήτη.
• Τοξίνες: Όπως η αφλατοξίνη από μολυσμένα τρόφιμα.
  Η χρόνια φλεγμονή και η ίνωση προκαλούν κυτταρικές μεταλλάξεις, οδηγώντας σε κακοήθεια.

Διάγνωση

Η διάγνωση βασίζεται σε:

• Απεικονιστικές εξετάσεις: Υπερηχογράφημα, αξονική ή μαγνητική τομογραφία με σκιαγραφικό, που αποκαλύπτουν χαρακτηριστικά του HCC.
• Εργαστηριακοί δείκτες: Αυξημένα επίπεδα α-φετοπρωτεΐνης (AFP) στο αίμα.
• Βιοψία ήπατος: Χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις ασαφών ευρημάτων.

Θεραπεία

Η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο του καρκίνου και την υποκείμενη ηπατική λειτουργία:

• Χειρουργική αφαίρεση: Ενδείκνυται σε ασθενείς με καλή ηπατική λειτουργία και εντοπισμένη νόσο.
• Ηπατική μεταμόσχευση: Προσφέρει θεραπεία σε κατάλληλους υποψήφιους με κίρρωση και περιορισμένο καρκίνο.
• Ενδαγγειακές θεραπείες: Όπως η διαδερμική χημειοεμβολισμός (TACE) για ανεγχείρητες περιπτώσεις.
• Στοχευμένες και ανοσοθεραπείες: Χορήγηση φαρμάκων όπως η σοραφενίμπη και η ατεζολιζουμάμπη σε προχωρημένα στάδια.

Πρόληψη

Η πρόληψη περιλαμβάνει τον εμβολιασμό για την ηπατίτιδα B, τη θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας B και C, την αποφυγή υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ και τον έλεγχο των παραγόντων κινδύνου για NASH. Η τακτική παρακολούθηση με υπερηχογράφημα και AFP συνιστάται σε ασθενείς με κίρρωση ή χρόνια ηπατική νόσο.

Η έγκαιρη διάγνωση και η εξατομικευμένη θεραπεία είναι καθοριστικής σημασίας για την επιβίωση των ασθενών.